Potomkowie Emila Weschkie – drugiego męża Barbary z Geberów

Do tej pory pisałem o imigrantach, których potomkowie stali się w 100% Polakami – kolejne pokolenia brały udział w wojnie polsko-bolszewickiej, były w AK, walczyły w powstaniu warszawskim. Nie zawsze tak było. Dzięki informacjom zawartym na francuskim portalu genealogicznym Geneanet, izraelskim Geni, niemieckiemu Verein für Computergenealogie, Przedborskim Słowniku Biograficznym oraz Warszawskim gazetom mogłem bliżej przyjrzeć się kim byli potomkowie Emila Weschkie (Weschke) – drugiego męża Barbary Geber primo voto Judlin.

Przodkowie Emila Wieschkie (Weschke)

Emil Weschke (czasami ze względu na rosyjska transkrypcję Weschkie lub Wieschkie) urodził się 12 sierpnia 1830 w Miliczu (miasto w północnej części województwa dolnośląskiego) myślę, że w rodzinie niemieckojęzycznej prawdopodobnie z Wielkopolski – jego nazwisko rodowe matki to Arnold, a babek Keltz i Ledog. Ojciec jak i dziadek byli szewcami. Emil się wyłamał i został malarzem — określano go jako malarz pokojowy i znaków. Pewnie tę pracę wykonywał osobiście tylko na początku swojej kariery, ale później był właścicielem większej firmy, skoro stać go było na kupno domu na ulicy Niecałej 9.

Możliwe, że w rozwoju jego kariery pomogło mu małżeństwo z panną Julianną Wiktorią Kussmahli zawarte 4 listopada 1858, prawdopodobnie krewną Jana Bogumiła Kussmahli – starszego cechu Warszawskich malarzy pokojowych. Rodzina w XVIII mieszkała w Toruniu i prawie na pewno miała korzenie niemieckie. Tym niemniej była przynajmniej częściowo spolszczona, ponieważ nazwisko panieńskie matki Julianny brzmiało Ostaszewska.

Jak wynika z aktu zgonu z 1861 roku córki Ludwika Hoch i Celestyny z Bormannów (o ojcu Celestyny Fryderyku Bormannie pisałem przy okazji Sommerów), w którym zgłaszającym jest Emil Weschke, mieszkał wtedy w na ulicy Krakowskie Przedmieście 6 (hipoteczny 404), kamienicy Józefa Niecieiskiego.

Julianna Weschkie zmarła młodo – w wieku 27 lat. Z jej nekrologu zamieszczonego w Kurierze Warszawskim numer 60 z roku 1863 mamy pewność, że z Emilem Weschkie mieli tylko jedną córkę. W 1869 roku Emil ożenił się z Barbarą Geber wdową po Józefie Judlinie, siostrą mojego 3 x Pradziadka Charlesa Gebera. Te roczniki akt kościoła ewangelicko-augsburskiego niestety nie zachowały się do naszych czasów.

Potomkowie Emila Weschkie

Córką Emila Weschkie była Natalia Zofia urodzona w 1859 roku. W 1880 wyszła za mąż, więc przez 11 lat była wychowywana także przez Barbarę. Mężem Natalii został Gustaw Herbst, właściciel fabryki sukna w Białymstoku.

Stryjecznym dziadkiem Gustawa był August Herbst, twórca podwalin bogactwa rodziny Herbstów, a stryjem Edward Herbst – jeden z najbogatszych przemysłowców tekstylnych XIX-wiecznej Łodzi. W jego willi-pałacyku mieści się obecnie muzeum. Rodzina Herbstów jest znana również ze swojej działalności charytatywnej w Łodzi, ufundowania tam szpitala czy drukarni dla Dziennika Łódzkiego.
Po powstaniu listopadowym wprowadzono granicę celną pomiędzy Królestwem Polskim a Rosją, w granicach której znajdował się Białystok. Przemysłowcy z Łodzi, w celu uniknięcia cła, przenieśli część swoich zakładów właśnie do leżącego blisko Białegostoku. Możliwe, że właśnie w ten sposób druga część rodziny Herbstów tam się osiedliła – Gustaw Herbst po ślubie mieszkał z żoną we wsi Skorupy (została ona włączona do Białegostoku w 1919 roku). Zmarł w Białymstoku w 1928 roku.

Jedna z córek, Helena Natalia urodzona około 1882 roku weszła do starego rodu szlacheckiego z Westfalii Freytag von Loringhoven (bałtyckiej gałęzi). Ród ten wydał wielu wyższych oficerów III Rzeszy, wśród których był także Wessel Freytag von Loringhoven – odpowiedzialny za przygotowywanie materiałów wybuchowych do przeprowadzenia zamachu na Hitlera. A córka Heleny Natalii wyszła za mąż również za wyższego oficera Wermachtu Horsta Felixa Ferdinanda Otto Kadgien.

Spisałem, kim byli potomkowie Emila Weschkie, aby pokazać (także sobie), jak różne drogi mogli przejść potomkowie ludzi, którzy kiedyś tworzyli rodzinę i żyli blisko siebie.