Wanda Polkowska-Markowska – Babcia od strony Taty zmarła jeszcze przed ślubem moich rodziców – 29 marca 1958 r. doznała wylewu po otrzymaniu informacji o przeniesieniu jej na emeryturę. W opowieściach Taty, Babcia była osobą o wielkim sercu, oddającą niemal wszystko co posiadała potrzebującym. Słynne były historie o tym, jak wracała do domu bez płaszcza z […]
Category Archives: Moja genealogia
Jak trudno napisać rzetelną powieść historyczną
Po oficjalnym, suchym i mam nadzieje, że zbliżonym do naukowego opisie życia Jana Gebera, chciałem zrobić wprawkę literacka na temat Charlesa Gebera. Dzięki temu zrozumiałem jak trudno napisać rzetelną powieść historyczną. Miało to mniej więcej brzmieć tak (szkic)
Jean Geber warszawski farbiarz z Paryża
Jean Geber był starszym bratem Charlesa, mojego 3 x Pradziadka. Był jednym z dwu pionierów pralnictwa chemicznego w Królestwie Polskim (drugim był jego szwagier Józef Judlin). Jean w niektórych ogłoszeniach używał polskiej wersji imienia – Jan, ale ponieważ na kilku ogłoszeniach podpisywał się jako Jean i niemal zawsze określał siebie jako „farbiarz przybyły z Paryża”, […]
Babcina porcelana – kruchy ślad po moich przodkach
Dziadkowie Smolińscy od przedwojny wynajmowali mieszkanie na Grenadierów i wszystkie cenniejsze rzeczy (w tym porcelana) przed Powstaniem Warszawskim zostały zwiezione do mieszkania Pradziadków na Czerwonego Krzyża. Na prawym brzegu miały być bezpieczniejsze. Dziadkowie zostali zaskoczeni powstaniem na letnisku w Zalesiu, a Pradziadkowie czas powstania spędzili na Powiślu. Pradziadkowie przeszli przez Pruszków i obozy w Niemczech. […]
Szkoła realna, gimnazjum i liceum Staszica w Warszawie
Mój Dziadek, Adam Markowski, jako nauczyciel, najdłużej był związany z gimnazjum i liceum im. Stanisława Staszica. W zasadzie bym nie mógł dużo więcej napisać niż, że uczył w nim w latach 1930 – 1949 (z krótką przerwą na Powstanie Warszawskie i powrót do Warszawy), gdyby nie to, że wychowankowie szkoły opracowali poświęconą jej monografię pod […]
Koło Historyków Studentów Uniwersytetu Warszawskiego
Podczas poszukiwań informacji o Dziadku Adamie Markowskim na Polonie natrafiłem na broszurę wydaną w 1924 roku przez Koło Historyków Studentów Uniwersytetu Warszawskiego. Znajduje się w niej skład zarządu Koła, a tam vice-prezes Wanda Polkowska (moja Babcia jeszcze jako panienka) i członek zarządu Adam Markowski. Babcia zaczynała studia w 1918 roku, a Dziadek dopiero w 1921, […]
Świąteczne pierniki, rodzina Wittchen – uzupełnienia
W jednym z artykułów z których korzystałem przy opisywaniu warszawskich pierników znajdowała się informacja o przepisach zamieszczonych w piśmie „Tygodnik Mód”. Teraz chciałem odnaleźć ten przepis, aby przygotować świąteczne pierniki według receptury przodków. Niestety, poszukiwania przepisu Wittchenów się nie powiodły, ale znalazłem kilka nowych informacji (sprawdzony przepis na dojrzewający piernik staropolski na blogu Genealogiczna kuchnia). […]
Lidia Starkmeth I° v. Duma, II° v. Przedpełska
Muzeum Warszawskiej Pragi do zapowiedzi mojego wykładu o Geberach użyło zdjęcia na którym znajdowała się się także Lidia Starkmeth I° v. Duma de Vajda Hunyad, II° v. Przedpełska. Nigdy nie zajmowałem się jej przodkami, a jej rzadko spotykane nazwisko panieńskie dawało nadzieję na uzyskanie szybkich rezultatów. Na początku szło wspaniale, szybko znalazłem znalazłem grobowiec rodziców […]
Kim byli przodkowie Kazimierza Sommera
Do rodziny Sommerów dotarłem przez Eberleinów. 26 kwietnia 1890 Adela Matylda Eberlein wyszła za mąż za Kazimierza Karola Sommera. Adela była kuzynką Heleny, wychowanki moich Prapradziadków Dumów, matki Jana Rossmana.Początkowo dość opornie szły mi poszukiwania tych Sommerów, ale nagle worek się rozwiązał. Okazało się, że jest to bardzo ciekawa rodzina z dużą liczbą fascynujących koneksji. […]
Warszawskie pierniki – rodzina Wittchen
Warszawskie pierniki nie były tak znane, jak te z Torunia, a cech piernikarzy w Warszawie został założony dopiero w 1781 przywilejem Stanisława Augusta. Do aktu należy ustawa z 1780 roku podpisana przez Prezydenta m. s. Warszawy Grzegorza Łyskiewicza. W XIX wieku cech dominowała rodzina Wittchen. W 1838 roku starszym cechu został Jan Wittchen. W tym […]