W artykułach dotyczących zakupu firmy Fryderyka Pulsa przez Augusta Neprosa i jego żonę Klementynę z domu Adolph często podkreśla się, że ojciec Klementyny, Jan Wilhelm Adolph był mydlarzem. Chyba ma to na celu wytłumaczenie decyzji zakupu i dalszych sukcesów firmy. Bliższa analiza relacji rodzinnych pokazuje, że Klementyna tkwiła głęboko w środowisku producentów kosmetyków. Dzięki temu rzeczywiście mogła mieć szeroką wiedzę na temat prowadzenia tego typu przedsięwzięć. Tylko że w roku zakupu przedsiębiorstwa Fryderyka Pulsa (1892), dotychczasowy przemysł mydlarski praktycznie się skończył.

W dużej części społeczeństwa polskiego panuje co najmniej od dwu wieków przekonanie, że polskie nazwiska szlacheckie kończą się na -ski, -cki lub -icz. Co więcej, nawet w XX wieku polski historyk popełnił książkę podtrzymujący ten pogląd istnienia końcówek nazwisk szlacheckich. Tylko że współczesne nazwisko z taką końcówką wcale nie musi należeć do osoby pochodzącej ze szlachty, a co więcej jest wiele przykładów znanych nazwisk szlacheckich, które takiej końcówki nie mają (poniżej podaję przykłady). Etymologia polskich nazwisk jest dzieciną szeroką i rozbudowaną, więc szybkie wyciąganie wniosków z brzmienia współczesnego nazwiska jest pozbawione podstaw. Dodatkowo należy pamiętać, że nazwiska ewoluowały jeszcze nawet w XX wieku i trzeba najpierw dobrze poznać historię swojego nazwiska, aby można było coś o nim powiedzieć. Sięganie do herbarza na początku poszukiwań genealogicznych jest zdecydowanie złym pomysłem.

Dawno temu, gdy pojawiła się u mnie chęć zajęcia historią rodziny, długo starałem się to zainteresowanie ukrywać. No bo jak to osoba promująca nowe technologie, patrzy w przeszłość? Pośrednio do coming outu skłonili mnie dwaj koledzy: mój pierwszy szef w firmie informatycznej oraz dyrektor w jednej z głównych globalnych firm informatycznych. Obaj nie mieli żadnego problemu z opowiadaniem o swojej pasji genealogicznej. Dziś bez problemu mogę sobie zracjonalizować pogodzenie nowych technologi z zajmowaniem się historią rodziny. Dzięki nowoczesnym komputerom, oprogramowaniu i telekomunikacji nastąpił rozkwit genealogii na całym świecie. Zajmują się nią młodzież i dojrzałe osoby siedząc przed komputerami i korzystając z dobrodziejstw Internetu (genealogia 2.0).

Szukając kuzynów, zdarza się, że natrafiamy na osoby, które wyemigrowały z Polski. Oprócz radości z poznania nowych członków rodziny, zdarza się, że poznajemy nowe dokumenty rodzinne. Często są one przechowywane jako relikwie dające poczucie łączności z krajem przodków. Jak oni zapamiętali nasz kraj, jak wyglądała ich podróż i pierwsze dni na obczyźnie, możemy częściowo poznać dzięki książce Barbary Caillot i Aleksandry Karkowskiej Marsz, marsz Batory.

Nowa odsłona serwisu „Szukaj w Archiwach” odbyła się 8 czerwca 2019 roku. Zapowiedź zmian od początku budziła duże emocje wśród genealogów hobbistów. Równie duże emocje, ale już z innych powodów, pojawiły się już po inauguracji. Całkowicie mnie to nie dziwi. Przez kilkadziesiąt lat przyglądałem się różnym wdrożeniom systemów informatycznych i taka reakcja użytkowników jest absolutnie normalna, szczególnie gdy nie zarządza się zmianą.