Od kilkunastu lat zajmuje się historią mojej rodziny, aby dokładnie wiedzieć Kim Byli moi przodkowie. Chcę wiedzieć, czym się zajmowali, jak spędzali czas wolny, z kim pracowali i się przyjaźnili. Opisuję także, gdzie mieszkali, a nawet kim byli ich dalsi sąsiedzi. Dlatego artykuły dotyczą nie tylko mojej najbliższej rodziny, ale wielu osób nawet nieskoligaconych ze mną.

Zarówno zaawansowany, jak i początkujący poszukiwacz korzeni rodzinnych znajdzie tu coś dla siebie. Potencjalnych kuzynów zapraszam do wyszukiwarki znajdującej się niżej.

Podczas kilkunastu lat pracy nad historią mojej rodziny, udało mi się odnaleźć niemal wszystkich moich przodków żyjących w XIX wieku, a niektóre linie wywieść nawet daleko za granice XVII wieku. Mój wywód przodków zawiera ponad 100 osób, a drzewo genealogiczne rodziny rozrosło się do kilkunastu tysięcy osób na portalu genealogicznym myheritage.com, a na portalu geni.com. po wchłonięciu przez globalne drzewo genealogiczne, eksplodowało do absurdalnych rozmiarów: przekracza 100 milionów osób.

Opisuję także jak prowadzić takie badania genealogiczne, swoje doświadczenia związane z poszukiwaniami przodków i staram się udzielać praktycznych wskazówek historykom rodzin.

Porady genealogiczne

Podstawy genealogii

Drzewo genealogiczne.

Co to jest drzewo genealogiczne, a co to wywód przodków, jak je narysować, stare wzory, darmowe szablony, schematy, jak zdobyć podstawowe informacje przodkach.

Programy i serwisy genealogiczne.

Opisy najważniejszych darmowych programów genealogicznych (Ahnenblatt, My Family Tree) oraz internetowych serwisów genealogicznych (MyHeritage). Czym się różną i który z nich wybrać dla swoich potrzeb.

Wyszukiwarki genealogiczne.

Na całym świecie powstają bazy informacji o osobach. Wiele z nich jest niezwykle przydatnych w poszukiwaniach genealogicznych. Część powstaje dzięki pracy genealogów. Zwykle są to mozolnie przepisywane księgi metrykalne, ale nie tylko.

Geneteka.

Artykuły dla początkujących i zaawansowanych o tym jak korzystać z Geneteki oraz jej historia.

Kurs dla początkujących genealogów – materiały

Zebrane i uporządkowane artykuły dla początkujących o tym jak zacząć i prowadzić poszukiwania genealogiczne

Gdzie i jak szukać informacji o przodkach

Archiwa mało znane.

Sieć archiwów państwowych jest genealogom stosunkowo dobrze znana (aczkolwiek ich zasoby nie zawsze są znane w całości). Istnieje także wiele innych archiwów (uczelniane, zakładów pracy, Prezydenta), w których można znaleźć wiele kluczowych dla genealogów dokumentów.

Biblioteki dla genealoga.

Stare gazety oraz literatura faktu zawierają wiele niezwykle cennych informacji dla osób odtwarzających historię rodziny. Opisuję jak efektywnie korzystać z różnych bibliotek cyfrowych oraz co można znaleźć w bibliotekach fizycznych.

Genealogia szlachecka.

Niektóre źródła są „demokratyczne” i dotyczą w jednakowym stopniu wszystkich warstw społecznych. Są też źródła charakterystyczne dla poszczególnych grup. Tu zebrano informacje o materiałach do odtwarzania genealogii szlacheckiej.

Książki genealogiczne.

Pod tym ogólnym hasłem kryją się informacje i recenzje książek, które mogą zainteresować historyka rodziny. Z jednej strony opisuję książki dotyczące metodyki prowadzenia poszukiwań (w tym albumy do samodzielnego wypełnienia), a z drugiej literaturę faktu: wspomnienia i biografie.

Różności genealogiczne

Genealogia znanych osób.

Czasami na poboczu swoich badań genealogicznych zajmuję się mniej lub bardziej znanymi osobami. Stworzyłem między innymi rozległe drzewa Marii Skłodowskiej-Curie oraz Józefa Piłsudskiego.

Księstwo Warszawskie.

Dwu moich przodków było oficerami Wojsk Księstwa Warszawskiego. Ten najbardziej barwny i niezwykle bogaty w wydarzenia okres historyczny pobudza wyobraźnię i był warty poświęcenia mu większej liczby artykułów.

Spisywanie historii rodziny.

Po kilku latach badań genealogicznych utrwalenie historii rodziny, przekazanie jej kolejnym pokoleniom, a przede wszystkim sprawienie, aby wyniki naszej pracy nie przepadły, staje się ważnym zagadnieniem.

Badania DNA do celów genealogicznych.

Jest to stosunkowo nowy, ale bardzo szybko rosnący trend w badaniach genealogicznych. Ceny testów DNA cały czas spadają, a bazy przebadanych osób dynamicznie rosną.

Nazwiska moich przodków

Moi przodkowie nosili nazwiska: Polkowski, Smoliński, Zaruski, Szymański, de Lamer, Brüch, Duma de Vajda Hunyad, Kunieszewski lub Konieszewski, Kowalski, Niemczewski, Szymański, Suryn-Massalski, Hoffmann, Wyrzyk, Ołtuszewski, Pietnicki, Geber, Szczepkowski, Bromierski lub Bromirski czy Brumirski, Przeradowski, Koszewski (o przydomku Całka lub Niemczyk), Miszke, Putoszyński, Mikulski, Żmijewski, Mihailovics…

Kim byli moi przodkowie?

W odpowiedzi na to pytanie można podać między innymi zawód, narodowość, przynależność regionalną, cechy charakteru czy wyznanie. Ciekawi mnie też gdzie mieszkali, co i gdzie jedli oraz jak się ubierali. Wiele o ludziach mówi to, z kim przebywa. W swoich poszukiwaniach genealogicznych nie ograniczam się wyłącznie do znajdowania przodków czy członków bliższej rodziny, ale również staram się dowiedzieć jak najwięcej o ich otoczeniu.

Moi przodkowie z zawodu byli inżynierami, nauczycielami, uczonymi, rolnikami (chłopi i szlachta), urzędnikami, prawnikami i przedsiębiorcami — niemal cały przekrój społeczeństwa. Wśród kuzynów znaleźli się również duchowni.

Skład narodowościowy rodziny dobrze obrazuje dzieje mojej ojczyzny. W wywodzie przodków oprócz Polaków znajdują się: Austriacy, Węgrzy, Rumuni Francuzi (z Alzacji) i Niemcy, prawdopodobnie Rosjanie, Włosi (szlachcic neapolitański), osadnicy o nazwisku Olländer (podejrzewam holenderskie, niemieckie lub szwedzkie pochodzenie). Z kolei korzeni rodzin Mindszenty i Brankovits powinienem szukać w Serbii, a nawet jeszcze dalej na zachód, czyli Chorwacji.

Polskie tereny, na których mieszkali moi przodkowie to w większości obszar na wschód od linii Gdańsk, Warszawa, Kraków, czyli Kujawy, Suwalszczyzna, Mazowsze, Polesie, Roztocze, Galicja… Według obecnych granic to Polska, Litwa, Rosja, Ukraina, Rumunia.

Genealogia czasem się miesza z regionalistyką, dla tego też dużo miejsca poświęciłem Warszawie i wsi Grochów (włączonej do Warszawy w 1916 roku). W Warszawie od 100 lat mieszkali już wszyscy moi przodkowie (pierwszy się pojawił już w XVIII wieku), jest to moje rodzinne miasto, więc jest to miejsce, z którym czuję się najbardziej związany.

Dlaczego powstało Kim Oni byli

Porządkując dokumenty po moim Dziadku Adamie Smolińskim, znalazłem notatkę „Najkrótsza i bardzo egocentryczna historia mojej rodziny”. Zaczynała się ona następującym tekstem: „Zdopingowało mnie usłyszane w radio powiedzenie Wańkowicza, że nie podaje ręki temu, kto nie zna nazwiska swojej prababki. Obawiam się, że Wańkowicz nie podałby mi swojej ręki, gdyż nie zdołałem odtworzyć dziejów swej rodziny po burzliwych latach wojen tego stulecia”. Potraktowałem to jako pewnego rodzaju przesłanie do mnie, aby Dziadek jednak mógł podać rękę Wańkowiczowi.
Kolejnym bodźcem było „Rozporządzenie woli” Jana Rossmana.
A z kolei ciotka ze strony mojego ojca spisała historię rodziny Polkowskich, tylko że wiele znanych mi faktów z tego opracowania mi się nie zgadzało i chciałem zrobić poprawki. Okazało się, że poprawki to za mało.

Będąc z wykształcenia i „uwarunkowany genetycznie” inżynierem, prowadząc poszukiwania genealogiczne, zdecydowałem się nie opierać na rodzinnych legendach i opowieściach o przodkach, ale bazować na twardych faktach i dokumentach, aby znać odpowiedź na pytanie: kim byli moi przodkowie.

Jestem piątym pokoleniem inżynierów zajmujących się bardzo szeroko pojętą komunikacją. Oboje moi rodzice — ukończyli na Politechnice Warszawskiej Wydział Łączności (czyli komunikacji) następnie nazwany Wydziałem Elektroniki. Duży wkład w powstanie tego wydziału miał mój dziadek profesor Adam Smoliński. A jego ojciec i dziadek byli inżynierami kolejnictwa — w tamtych czasach jednym z najważniejszych form komunikacji. Ja jednej strony jestem z wykształcenia doktorem telekomunikacji, a z drugiej przez wiele lat zajmowałem się Public Relations, Marketing Communications oraz był epizod, nazwijmy to, dziennikarski. Jeśli ktoś chce bliżej poznać mój profil zawodowy, zapraszam na stronę LinkedIn.

Zdjęcia z Pixabay w większości wykonane przez Michała Jarmoluka